Onder volwassenen

Onder volwassenen: Grappig met rouwe randjes, nuchter en eigenwijs

Onder volwassenen gaat over de bijna veertigjarige Andrea die in New York woont zonder echtgenoot en zonder kinderen. Vanuit haar perspectief lees je ongezouten over haar worsteling met haar (mislukte) carrière, mannen, familie en vrienden die precies lijken te weten wat ze met hun leven willen. Andrea is een losbandig typje dat probeert uit te vinden wat ze nou eigenlijk met haar leven wil en in hoeverre het een probleem is om af te wijken van de algemeen geaccepteerde maatschappelijke standaard.

Het taalgebruik is ad rem, grappig, nuchter. Ik vind dat heerlijk! Hierdoor leest het verhaal lekker luchtig, terwijl er toch best een aantal zwaar beladen onderwerpen aan de kaak wordt gesteld. Andrea krijgt te maken met allerlei moeilijke situaties en je leeft tot op zekere hoogte met haar mee doordat je zo in haar hoofd zit. Het feit blijft echter wel dat Andrea ook zeker een heel moeilijk, misschien wel anti-sociaal, en egocentrisch persoon lijkt te zijn.

Het grootste minpunt aan dit boek vind ik het gebrek aan chronologie. Ik vind het heel leuk als een verhaal dat in het heden afspeelt af en toe wordt onderbroken door herinneringen uit het verleden. Maar een zekere logica in de volgorde is dan wel nodig om te zorgen dat ik me niet bij elk hoofdstuk afvraag waar we zijn in de tijd. Verder leest het echt als een trein.

Kortom, Onder volwassenen is een heel volwassen boek over heel volwassen vragen. Het is gelukkig wel zo geschreven dat het heerlijk ontspannen wegleest. Ik heb tijdens het lezen regelmatig zitten grinniken om de scherpe opmerkingen, grappige metaforen of herkenbare gênante situaties. Aan de andere kant zitten er passages is waar je serieus stil van wordt. Geniaal gedaan!