Mijn ego heeft altijd gelijk

De ego’s van mensen kunnen in veel dagelijkse situaties hinderlijk zijn, voor anderen of voor henzelf. Mensen kunnen worstelen met onzekerheid over hun kwaliteiten of juist worden belemmerd in hun ontwikkeling door een overdosis aan zelfvertrouwen; ze willen anderen behagen om goed genoeg te zijn, of anderen aftroeven om de beste te zijn; ze zijn ‘niet trouw’ aan zichzelf, omdat ze zich te veel richten naar de wensen of verwachtingen van anderen, of trekken zich juist van niemand wat aan omdat ze ‘nu eenmaal zo zijn’; ze vragen zich vertwijfeld af of ze wel leuk, aardig, mooi of slim genoeg zijn, maar als een ander kritiek op hen heeft worden ze boos. Voor al deze mensen en degenen die met hen te maken hebben, is dit boek een eyeopener en een nuttige leidraad.

Op basis van wetenschappelijk onderzoek en haar soms grappige, soms ontroerende observaties als coach en trainer, ontmantelt Roos Vonk een voor een onze illusies over onszelf. Ze doet dat met voorbeelden uit de praktijk, ook uit haar eigen leven – soms confronterend, soms troostrijk, vaak met humor om de onbeholpenheid van mensen en van zichzelf – en met keiharde onderzoeksresultaten. Net als je denkt dat het onmogelijk is om aan je ego te ontsnappen, biedt ze ook uitwegen en een inspirerende schets van hoe je realistisch en nieuwsgierig kunt kijken naar wie je bent, en een betere versie van jezelf kunt worden.

Roos Vonk in de pers

‘Ken jezelf en verander je gedrag, luidt Vonks boodschap. Ze reikt daarvoor een heleboel handige tips aan om je zelfvertrouwen op te krikken en steviger in je schoenen te staan. Vonk schrijft heel toegankelijk, en kruidt haar betoog met een vleugje humor.’ Noordhollands Dagblad

‘Roos Vonk fileert onze illusies met kwikzilveren pen, zich baserend op wetenschappelijk onderzoek, afgeblust met humor en ironie.’ Medisch Contact

‘Roos Vonk kan goed schrijven en ironie is haar niet vreemd. Bovenal toont ze nuchter en genuanceerd tegenwicht tegen de tijdgeest, waarin narcisme en emoties de rationaliteit vertroebelen.’ ***** de Volkskrant