Waterland

Als liefhebber van thrillers zou Waterland normaal gesproken niet zo snel door mij gelezen worden, maar nadat mij dit gevraagd is, heb ik dit boek toch (met veel plezier) gelezen. Het boek leest vlot; de schrijver heeft een prettige en vlotte schrijfstijl. Daarnaast wekt de schrijver ook een constante nieuwsgierigheid op. Wat is er gebeurd? Hoe komt de hoofdpersoon, Gus, waar hij nu is? Hoe is hij zo geworden? Hoe is hij bij de moerasmannen terecht gekomen en wat heeft zich daar afgespeeld? Deze vragen bleven steeds maar weer motiveren tot verder lezen en dankzij de schrijfstijl kostte dit geen enkele moeite.

Het verhaal kent drie verschillende gedeeltes, waarvan het eerste gedeelte zich afspeelt in het heden. In het tweede gedeelte speelt zich 21 jaar eerder af en het derde gedeelte nog eens 11 jaar eerder. Langzaam maar zeker wordt meer duidelijk hoe Gus bij de moerasmensen terecht is gekomen, wat hij daar gezien en gedaan heeft en wat zijn band met deze mensen is, maar ook wat er verkeerd gegaan is. Ondanks dat de geschetste wereld in het boek niet onze westerse wereld is, zijn er veel overeenkomsten, waarbij het draait om overheersen, onderdrukken, macht en minderheden. En ondanks de goede bedoelingen van Gus, kan ook hij er niet aan ontkomen hier een rol in te spelen.

Matthew Olshan heeft een mooi en goed verhaal neergezet. Hij heeft een onbekende wereld in het boek laten leven, net als de karakters en hij laat de lezer genoeg ruimte om de gaten en mysteries in het verhaal zelf in te vullen.