Pogingen iets van het leven te maken

Hendrik Groen

Hendrik Groen mag dan oud zijn, hij is nog lang niet dood en niet van plan zich eronder te laten krijgen. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter omdat de benen niet meer willen en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het...Lees meer

Penny Engelvaart

Maak kennis met Hendrik Groen, de ik-persoon van dit verhaal. Een man met de leeftijd van 83 ¼ jaar. Hij vindt zichzelf nog een fitte bejaarde en heeft daarbij nogal wat commentaar over zijn medebewoners in het huis waar hij verblijft. Zij weten niet wat er gebeurt in de wereld, zij maken zich druk om kleine dingen in het bejaardentehuis, zoals de mysterieuze dood van de vissen of dat de familie hen niet meer zal bezoeken vanwege de hoge parkeerkosten bij het bejaardentehuis.

Een jaar lang wordt je meegenomen in het leven van deze nogal cynische man. Hij vertelt op een humoristische manier het leven dat hij leeft. Waarbij er in elke opmerking zo'n kern van waarheid zit, maar je dit zelf nog nooit zo hebt bekeken. Een soort korte dagboekfragmenten, zorgen ervoor dat je daadwerkelijk zijn leven meeleeft. Dit zorgt ervoor dat het boek heerlijk wegleest.

Wanneer hij vertelt over de gezamenlijke gymnastiek op vrijdag: 'de dames zijn werkelijk alle schaamte voorbij en dat is geen prettig gezicht. Roze leggings over dunne knokige of juist dikke blubberende benen, strakke hemdjes over de treurige resten wat eens borsten waren.' Heerlijk om eens zo'n uitgesproken mening te horen.

Het boek bestaat uit zijn klaagzang over wat de medebewoners wel niet allemaal doen. Het zet je aan het denken, omdat bejaarden vaak als negatief worden gezien, of als mensen die hun dood zitten af te wachten. Dit is een vooroordeel en dat bewijst Hendrik Groen wel.

Het boek is een bijzonder boek, omdat er nog niet veel boeken zijn verschenen die vertellen over dit thema. Je kunt je erg goed inleven in het personage omdat deze humoristisch en nog vrij jong van geest is. Vaak ben je het met hem eens omdat hij zegt wat er vaak gedacht wordt over oude mensen. Het boek is een heerlijk luchtig boek om te lezen en een verademing voor oudere mensen die zich beginnen te gedragen als 'stereotype bejaarde'.

Ikzelf kon het boek maar niet aan de kant leggen, ondanks dat ik ongeveer 60 jaar jonger ben dan de hoofdpersoon. Dit omdat ik telkens weer benieuwd was wat er gebeurde in het leven van Henk Groen en wat zijn ongezouten mening hierover was. Al met een heerlijk boek om even mee te ontspannen en goed te kunnen lachen.

Marja Legius

In dit boek beschrijft Hendrik Groen in dagboekvorm zijn leven in een Amsterdams verzorgingshuis...Lees meer >

Marjon van Giessen

Hendrik Groen woont in een verzorgingshuis, maar weigert zich over te geven aan klagen over...Lees meer >

Linda Loots

Een dagboek van een 83 1/4 jarige man hmmmm wat kun je daar nu van verwachten??

Boven...Lees meer >

Kathy Dedrye

Een luchtig, eerlijk en bij momenten aandoenlijk geschreven dagboek. Meneer Groen geeft je en...Lees meer >

Maria Vlaeminck

Vanaf het begin van het boek word je meegenomen in het leven van Hendrik, een man van +83jaar...Lees meer >

Marije Ronteltap

Hendrik Groen, wat heb je een heerlijk boek geschreven! Ik houd van je humor en je eerlijkheid....Lees meer >

Carolina Root

Pogingen iets van het leven te maken geeft ons een kijkje hoe het een jaar lang...Lees meer >

Marlien Keune

Heel beeldend wordt een jaar in een verzorgingshuis beschreven, herkenbaar voor mij, heb zelf...Lees meer >

Meer gereviewde boeken

Matthew Olshan
Ralf Mohren
Hendrik Groen
Jami Attenberg
Smith Henderson
Aukelien Weverling
Selva Almada
Matthijs Kleyn
Benedict Wells
Hubert Mingarelli
Olivier Guez
Erik Rozing
Alissa Nutting
Ralf Mohren
Sloane Crosley
Benedict Wells

Gereviewde boeken

Matthew Olshan
Ralf Mohren
Hendrik Groen
Jami Attenberg
Smith Henderson
Aukelien Weverling
Selva Almada
Matthijs Kleyn
Benedict Wells
Hubert Mingarelli
Olivier Guez
Erik Rozing
Alissa Nutting
Ralf Mohren
Sloane Crosley
Benedict Wells