Al het moois in de wereld

Miljoenen mensen beklimmen elk jaar de grote marmeren trap om het Metropolitan Museum of Art te bezoeken. Maar slechts een selecte groep heeft onbeperkte toegang tot alle hoeken en gaten. Dat zijn de suppoosten, die onopvallend rondlopen in donkerblauwe pakken en een wakend oog houden op de schatkamer van twee miljoen vierkante meter. Na de dood van zijn broer besloot Patrick Bringley, die nog maar net begonnen was aan een leuke maar hectische baan bij het prestigieuze blad The New Yorker, het roer om te gooien. Zijn verdriet zocht een uitweg, hij verlangde naar rust en troost. Dus solliciteerde hij naar de eenvoudigste baan die hij kon bedenken op de mooiste plek die hij kende: het Met.

Tot zijn verrassing wordt dit tijdelijke toevluchtsoord tien jaar lang Bringleys tweede thuis. We volgen hem terwijl hij kwetsbare schatten bewaakt, door de labyrinten onder de zalen dwaalt, negen paar bedrijfsschoenen verslijt en zich verwondert over de prachtige werken die aan zijn zorg zijn toevertrouwd. Naarmate de tijd vordert en de band met zijn collega’s hechter wordt, beseft hij wat een voorrecht het is dat hij zich kan terugtrekken in deze wereld, die hem troost en inspiratie biedt.

In de pers

‘Bringley is geen kunsthistoricus, geen curator, geen expert, maar hij kan kijken en voelen en schrijven (net als jij, lezer). Leer niet van de leraar maar van de leerling, oftewel de leerling is soms de beste leraar.’ NRC

‘Een prachtig verhaal over schoonheid. Het is ook een verhaal over verdriet, het evenwicht tussen eenzaamheid en kameraadschap, en het vinden van vreugde in zowel het verhevene als het alledaagse.’ The Washington Post Book World

‘Geweldig. Als je ooit een museum hebt bezocht en bewegingloos voor een kunstwerk hebt gestaan, als je ooit naar een schilderij hebt gekeken en merkte dat je huilde, als je je ooit hebt afgevraagd hoe een beeldhouwer een menselijk lichaam kan vinden in een blok steen, dan is dit boek voor jou.’ Natalie Haynes