Anton Korteweg

Anton Korteweg (Zevenbergen, 1944) debuteerde in 1971 bij Meulenhoff met Niks geen Romantic Agony. Sindsdien publiceerde hij veertien bundels en diverse bloemlezingen. In 2015 verscheen Ouderen zijn het gelukkigst en alle andere gedichten van 1971 tot nu. In 1986 ontving hij voor zijn werk de A. Roland Holstpenning. Korteweg was van 1979 tot 2009 directeur van het Literatuurmuseum.
Laatste uitgave
Vijftig jaar na zijn debuut een nieuwe bundel met vijftig gedichten ter ere van dit jubileumjaar
‘Voor een dichter ben ik behoorlijk normaal’, liet Anton Korteweg zich ontvallen in een interview. En hij kan het weten, als boomer wiens debuut Niks geen Romantic Agony vijftig jaar geleden verscheen. In de tussentijd heeft hij – lichtvoetig melancholicus – met toegankelijke en ietwat ironische gedichten een breed publiek weten te bereiken. Enfin, de jongste loot aan een oude stam, telt vijftig gedichten waarin Korteweg de lezer met de nodige zelfspot beurtelings waarschuwt en geruststelt:
Hoe meer bij leven al van je is...Lees meer
Nooit eens lekker nergens Anton Korteweg |
Het leven deugt. Althans op onderdelen Anton Korteweg |
Ouderen zijn het gelukkigst en alle andere gedichten van 1971 tot nu Anton Korteweg |
Ouderen zijn het gelukkigst Anton Korteweg |
Waar ik nooit goed in was steeds slechter kunnen Anton Korteweg |
Al fluitend Anton Korteweg |
Voortgangsverslag Anton Korteweg |
Met flinke pas Anton Korteweg |